Mısır’da yetişen evliyadan Midyen Eşmuni hazretleri, bir gün dergâhının yakınında bulunan bir dereden abdest alıyordu. Bir ara takunyasının birini hızla çıkarıp, şiddetle bir yöne doğru fırlattı! Talebeler bunu gördü. Sebebini anlamadılar. Sormaya da çekindiler. O günün üzerinden “bir sene” geçmişti ki, bu zatın, uzak doğu beldelerinden birinde bulunan bir talebesi, dergâha geldi. Eşmuni hazretlerine, kâğıda sarılı bir tek “takunya” arz etti. Ve şöyle anlattı: “Benim bir kızım var. Onu bir yere gönderdim. Issız bir yerden geçerken “ahlâksız bir adam” kızıma musallat olmak istemiş. Kızım çok zor durumda kalınca, gözlerini yummuş ve kalbinden “Yâ Rabbî! Babamın üstadı olan zatın hürmetine beni bu adamın şerrinden koru” diye yalvarmış. İmdat istemiş. Sonra gözünü açmış. Ama hayrette kalmış! Zira baktığında; o ahlâksız adam kan revan içinde yerde yatıyor, bu “takunya” da kanlı vaziyette orada duruyormuş. Sevinç içinde o takunyayı alıp eve dönmüş.” ● ● ● Bu zat bir gün sevdiklerine “Kardeşlerim! Size karşı sert olana, yumuşak davranın, size zulmedeni affedin. Zîra hadîs-i şerifte; ‘Sert olana karşı yumuşak davrananı, zulüm yapanı affedeni, kendisini aramayanı ziyaret edeni, Allahü teâlâ yüksek derecelere kavuşturacak ve cennette köşkler ihsan edecektir’ buyuruldu” dedi.