Hindistan’ın büyük velilerinden Seyyid Mir Muhammed Numan hazretleri şöyle anlatır: Resulullah Efendimizi rüyada gördüm. Ebu Bekr-i Sıddık da yanındaydı. Ona buyurdular ki: “Yâ Eba Bekir! Oğlum Muhammed Numan’a de ki; ‘Şeyh Ahmed’in makbulü benim makbulümdür. Şeyh Ahmed’in merdudu/reddettiği benim de merdudumdur, benim merdudum da Allahü teâlânın merdududur.” Bu müjdeyi işittim… Son derece sevindim. Kalbimden “Elhamdülillah; ben, Hazret-i İmam’ın makbulüyüm. O hâlde Allahü teâlânın da makbulü oluyorum” diye düşündüm… Ve çok sevindim. Efendimiz, Sıddık-ı ekber’e “Oğlum Muhammed Numan’a de ki; ‘Onun makbulü, Şeyh Ahmed’in de benim de Allahü teâlânın da makbulüdür. Onun merdudu, Şeyh Ahmed’in, benim ve Allahü teâlânın da merdudumuzdur’ buyurdu.” ● ● ● Bir gün bu zata “Güzel ahlâk nedir efendim?” diye sordular. Cevabında; “Güzel huy, herkese yumuşak davranmaktır” buyurdu. Ve ilâve etti: Hadîs-i şerifte Peygamberimiz “Allahü teâlâ refiktir, yumuşaktır. Her işinde yumuşak huylu olanları sever” buyurdu. Yine buyurdu ki: “Allahü teâlâ yumuşak huyu sever, böyle kimseye hep yardım eder, aksine, sert kimseye yardım etmez.”