“Cipin içinden İl Sağlık Müdürü ile bir bayan indiler. Doğru doktorun odasına yöneldiler…” 1974 yılı Ekim ayında Bitlis Tatvan’da Merkez Sağlık Ocağında sağlık memuru olarak göreve başladım. Merkez ve köylerine hizmet vermeye çalışıyorduk. İlçede tek sağlık ocağı olarak hem merkezde hem köylerde bütün sağlık hizmetlerini, hastaların muayenesi, aşılar çevre sağlığı hizmetleri vb. hepsini biz yapmaya çalışıyorduk. Sağlık ocağımızda yeni atanmış bir doktor, hemşire ebe arkadaşlar, bir şoför bir hizmetli ve ben görev yapıyordum. Ben de daha bir yıllık toy bir memurdum. Her şeyi yeni yeni öğreniyordum. Doktor da yeni atanmıştı ve ilk görevi olduğu için hem mesleğinde hem de sağlık ocağımız hakkında fazla bir bilgiye sahip değildi. Bir gün sağlık ocağında oturmuş çayımızı içerken aniden bahçeye Sağlık Müdürlüğünün cipi giriş yaptı. İçinden İl Sağlık Müdürü ile bir bayan indiler. Doğru doktorun odasına yöneldiler. Bizim doktor da hemen fırladı ve onları odasının kapısında karşıladı. Biz de onun arkasından her ikisine de “hoş geldiniz” diyerek karşıladık. Onlar kapıyı kapatıp biraz doktorla görüştükten sonra odaya beni çağırdılar. Doktor yeni geldiği için ocak ile ilgili çoğu şeyleri tam olarak bilmediğinden onların soracakları sorulara ben cevap verecektim. Doktorun odasında doktor, ben, İl Sağlık Müdürü ve bir bayan bulunuyorduk. Tanımadığımız bayan hem çayını yudumluyor hem de bana sağlık ocağımız ve çalışmalarımız hakkında bilgiler soruyordu… Yalnız benim dikkatimi çeken bir şey oldu; bütün soruları o bayan soruyordu. Sağlık Müdürü ise hiç konuşmuyordu. Bunun sebebini o zaman ne yazık ki anlayamamıştım. Neyse söz döndü dolaştı sağlık ocağımızın ihtiyaçlarına geldi… Kullandığımız bütün malzemeler Sağlık Müdürlüğünden karşılanmaktaydı. O günlerde bazı aşılar ve malzemeler de Sağlık Müdürlüğünde mevcut olmadığından teminde güçlük çekmiştik… Bayan, malzeme ve bilhassa aşı temin etme durumunu sorunca ben de acemilik ederek saf saf “bazı malzemeleri temin edemedik” dedim. Kadın bunu not aldı ama dikkatimden kaçmadı. Sağlık Müdürünün yüzünün rengi değişmişti. Tabii ki o an bunun sebebini anlayamamıştım… Bayan başka bir şey söylemeden kalktı bizimle vedalaştı, iyi günler diledikten sonra sağlık ocağımızdan ayrıldı. Biz yine her zamanki gibi normal çalışmalarımıza devam ediyorduk… DEVAMI YARIN