“Bizi, birbirimizden korkar hâle getirenleri Allah ıslah etsin. Rabbim şerlerinden korusun.” Artık o hâle geldik ki bir yerde birisi bir çantasını unutsa, bir paketini unutsa anında “şüpheli paket”, “şüpheli çanta” oluyor… Hiç kimse bir yerde bir şeyini unutamıyor artık. Unutursa da bir saat geçmeden fünyeyle patlıyor. Bu hâllere mi gelmeliydi insanlık? İnsanlar eskiden asla böyle değildi. Size bu konuda basit bir hatıramı anlatmak istiyorum: Çok değil yirmi otuz sene önceydi… Mahallemizde bir Hacı Dayı vardı. Hacca gittiğinden değil, adı Hacı Dayı idi. Babamın uzaktan akrabası yaşlı bir insandı. Bir kızı bir oğlu vardı. Evlenip ev ocak olmuşlardı… Hacı Dayı, çocuklar okula giderken görse çantalarını taşımaya yardım ederdi. Birisinin bir işi çıksa menfaat gözetmeden yardımına giderdi. Çok saf çok iyi niyetli bir insandı. O gün ikindiye doğruydu. Okuldan çıkıp evimize gidecektik. Şehir meydanından otogar istikametindeydi okulumuz. Okul çıkışı baktım Hacı Dayı cami avlusuna oturmuş ekmek arası bir şeyler yiyor. Yanı başında da paket olarak kullanılmış bir gazete kâğıdı açık vaziyette duruyor. -Hacı Dayı nasılsın, dedim. -İyiyim kızım, sen nasılsın? -Ne yapıyorsun burada? Olanca saf kalbiyle cevap verdi: -Birisi cami avlusunda bu paketi unutmuş. Açıp baktım içinde yarım ekmek ile tahin helvası vardı. Karnım da acıkmıştı. Sahibi var mı diye biraz sağa sola baktım. Kimse gelmeyince de “bu benim rızkımmış” diye oturdum onu yiyorum. Kiminse geçmişlerinin canına değsin… Ben de gidip karşı büfeden su istedim. Büfe sahibi o zamanlar yeni çıkmış bir pet şişe su verdi. “Bu da benden olsun” dedi. Hatta o pet şişe çok hoşuma gitmişti. O yıllarda her yerde yoktu. Bir yarım ekmek, bir dilim tahin helvası, bir bardak su… Dağlar kadar mütevekkil bir ruh… Ve bugün için konuya bakıldığında nereden nereye savrulmuş bir insanlık… Bugün duvarın üzerinde böyle bir paket görüldüğünde hemen polise haber veriyoruz. Duvarda bir şüpheli paket var diyoruz. Demek zorundayız. Bomba olabilir düşüncesiyle yürekler haklı olarak ağzımıza geliyor. Ama o yıllarda bir ihtiyar, cami duvarı üzerinde bulduğu paketi rahatlıkla alıp açıyor. Zaten paketten de başka bir şey çıkmıyor. Bizi, birbirimizden korkar hâle getirenleri Allah ıslah etsin. Rabbim şerlerinden korusun. İnsanın insana güvenini bırakmadılar… Semanur Akyıldız-Samsun